Намар. Улаан, шаргал, шав шар, ногоон, хүрэн, хар, түмэн янзын өнгөөр гоёсон нутгийнхаа намрыг үнэрлээд ирсэн би гэдэг хүн цог хийморь сэргэнэ гэж байдаг бол түүний дээд нь болсон буйзаа. Гагцхүү их удаан энэ богинохон залуу насныхаа юунаас ч үнэтэй цаг хугацааг чухам өөртөө, хайртай хүмүүстээ зориулалгүй явсаар өдийг хүрсэн мэт санагдаж үе үехэн гашуун харамсал зүрхэнд зурсхийгээд өнгөрөх аж.
Хүний нутгийн үүр их эрт цайх. Гэгээ гарангуут нойр минь хаа нэгтээ нисэн алга болоод саглагар модны дор ганцаар таатайхан сууж бодлын ертөнцөд дүүлэх хүсэл төрнө. Ийн суухдаа элдвийг бясалгаж, Ангарагийн хэлснээр "журмын хашаанд" хөөн оруулчихаад удтал хорьж асан хөөрлийн эсүүдийг дураар билчээж, нэгэнтээ намуухан дуулж, нэгэнтээ мэгшин уйлаад... Сэтгэлийн хөдөлгөөн, зүрхний хөөрлийг хүчээр барьсан, нэгэн хэвийн, уйтайхан, завгүй амьдралыг мартсугай хэмээн санана.
Өглөө эртийн энэ хэсэгхэн хугацаа миний дотрыг шинэхэн болгон сэргээж, балчир ахуйгаас том хүн болох гэж яаран байсан тэртээх он жилүүдийн хаа нэгтээ гээгдэн одсон тэр л "БИ" гэх дүр төрхийг эргүүлэн авчирч байх шиг.
Инээд хөөр, уур уцаар, хайр дурлал, зовлон шаналгаа, уй гашуу... Амьдралын жинхэнэ амтыг ийм сэтгэлийн их хөдлөлгүйгээр яахан мэдрэх вэ дээ. Олон тохиохгүй ийм сайхан өглөөний мөч бүхнийг амтлан жарга, хайрлан мансуур...
Бүсгүй минь, нар манджээ...
6 comments:
Sain uu, Saruuulaa...
Sonihon huurhun bichleg baina...
Bi bas ter busluuriig tas tatan cham shig ter saihan medremjuudiig mederch suuhiinsan...
Minii naiz OORIIGOO olchood ireh gej baigaa yum uu....
hey neg yum guih gesiin ID gaa uldeegeech,
sain uu? Saruulaa. Orchin soligdood yum-yig oor ontsogoos harj ergetsyylj boddog bolson bichleg yumuudaa. Gehdee yzel bodol chin aihtar oorchlogdohgyi bizdee. Yamar ch baisan byslyyree tas tatan hayasand bayar hyrgiye!
Post a Comment