Tuesday, March 18, 2008

Би мартжээ...

Өнөөдөр аль хэдийн гурван сарын арван найман, есний өдрөөс хойш есөн хоног өнгөрчихөж. Есөн... Өөрийнхөө төрсөн өдрийг ч тэмдэглэх дургүй би ертөнцийн чинад нисээд явчихсан хойно чинь ч том үсгээр тэмдэглэн хүндэлдэг тийм л өдөр, чиний төрсөн өдөр байсансан. Гэтэл би энэ жил мартчихаж. Есөн хоногийн дараа санах минь энэ.
Цагийн эрхээр юм бүхэн бүдгэрч, залуу нас, гоо үзэсгэлэн хүртэл хөгшрөн алга болж, хад чулуу элэгдэн, ус мөрөн гольдролоо солино. Би ч хумхийн тоос болон алга болно. Гагцхүү халуун сэтгэл хөрч мартагдах ёсгүй... Энэ өдрийг мартатлаа ийн хэнэггүй би явлаа ч сэтгэлд минь мөнхөд үлдсэн андынхаа дурсамжийг цагийн урсгалд зүгээр нэг гээчихнэ гэж үү? Үгүй л байгаасай.
Зүүдэнд минь өдрийн од шиг хааяахан үзэгдээд явчихдаг чи минь тэртээ дээрээс намайг хараад гомдож суугаа даа. Уучил...

2 comments:

бж said...

Hugshruh tuhai bodoh arai l ert baina daa...

david santos said...

Превосходная регистрация. Спасибо