Tuesday, March 17, 2009

Хувцас бурхан, бие чөтгөр...

Сэргэн жавхаажсан торомгор алаг нүд сормуусаа донжтой дэвэн, цовоо цолгин инээд цангинуулахад нь эр хүн байтугай бүсгүй хүн ч нүд алдмаар... Гоёмсог даашинзны хормой дэрвүүлэн үнэн галзуу бүжиж байна. Тэнгэр минь, тэр хэн бэ? Сайхан, гоё, гоёмсог, хөөрхөн, өөр бүсгүй хүнийг илэрхийлж болох ямар сайхан үгс байдаг билээ дээ?
Би түүнийг хэзээ ч анзаарч харж байгаагүй юм байна шүү дээ. Хааяахан нэг тааралдахад мэндийн зөрөөнөөс цаашгүй. Толгойгоо боосон энэ алчуур доор ямархуу үс байгаа бол гэсэн саваагүй бодлоос өөр зүйлгүй.
"Дотоод гоо сайхан" гэсэн нэг их нарийн учир утга тоочиж цэцэрхсэн нэгний үгс хоосон. Гадаад гоо сайхан үгүй бол дотоод гоо сайхан бас л хоосон... Бүү өөрийгөө хуур... Түүнийг хараач. Бүхний нүдийг унаган бүжиж байгаа энэ гайхалтай бүсгүйг хар. Нэвсгэр даашинз, алчуураа солих төдийд л төрөл арилжсан мэт хувиран өөрчлөгджээ. Би нэг сайхан үг түүнд хэлэх юмсан...
...Бороо шиврэн байснаа цас болон хувираад л. Бүсгүй хүн шиг аальгүйхэн тэнгэр үү. Гарч цасан дунд алхмаар ч юм шиг. Энэ өмнөөс ирж байгаа хэн бэ? Царай дарсан нэвсгэр даашинз, үсээ битүү далдалсан алчуур... Өчигдрийн гал цогтой үзэсгэлэнт бүсгүйг халтьхан санагдуулах нүднээс өөр юу ч үгүй. Ээ дээ. Сүсэг бишрэлийг нь яалтай ч билээ...
Бурхан минь, намайг монгол бүсгүй болгож төрүүлсэнд талархаад баршгүй ээ...

2 comments:

Ian said...

Cain blog

oyunaa said...

hetsuu sashin shuu, saihan bieeeree gaihuulj bolohgui, buur bogino skirt omsloo gej aav ni humuuseer aluulsan geed bgaa sh dee. aimaar